Τα Πρωινά Μετά είναι ένα πείραμα γραφής που κάνω κάτω από την πρωτοβουλία National Novel Writing Month 09 (NaNoWriMo).
Στόχος του NaNoWriMo είναι οι συμμετέχοντες να γράψουν ένα μυθιστόρημα 50.000 λέξεων από την 1η μέχρι την 30η Νοεμβρίου. Στόχος η ποσότητα παρά η ποιότητα.
Τα Πρωινά Μετά είναι η ιστορία μιας παρέας. 15 χρόνια πριν τρία αγόρια και ένα κορίτσι γνωρίστηκαν καπνίζοντας στο παρκάκι σε κάποια γειτονιά του Πειραιά – 15 χρόνια μετά επιστρέφουν για το γάμο του ενός. Όσο η ώρα του μυστηρίου πλησιάζει, τόσο η αδυσώπητη σκληρότητα που έχουν δείξει ο ένας στον άλλον στο παρελθόν βγαίνει στην επιφάνεια.
Αποσπάσματα γραφής θα δημοσιεύονται στο blog – η αρχή και το τέλος κάθε μέρας ή κάθε φοράς που γράφω – μαζί με τον συνολικό αριθμό λέξεων μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Σχόλια εμψύχωσης πάντα ευπρόσδεκτα.
πωπω! μια νουβέλα σε ένα μήνα;! μιλάμε πρέπει τελικά να είσαι πολύ δημιουργικός άνθρωπος ή να έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο
για να δούμε αν θα προλάβω
Τρέχουμε λέμε..εν δυο εν δυο εν δυο….
Σοφία! Γερά! Με τσά-μπου-κα!
δίνε το ρυθμό εσύ και θα τρέχω εγώ
κι εσύ νικ δίνε το ρυθμό με συνθήματα. εύγε.
Θα πάρω ένα μαστίγιο και θα την δω Ρωμαίος σε πολεμικό πλοίο και τους υπόλοιπους, σκλάβους στα κουπιά! Εϊ Χο! Εϊ Χο! Τραβάτε κουπί να τελειώσουμε την νουβέλα!
ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ. όχι μαστίγιο. Τύμπανο – όπως στη γαλέρα στον Αστερίξ.
καλέ τι νουβέλα.. ένα κανονικό μθιστόρημα 200 τυπωμένων είναι.. άντε 10 σελίδες τη μέρα.. θα μείνει και αβάτζο για διορθώσεις.. :):)
χαχαχα ναι ναι το άλλο που οι κοπιλάτες ΄΄ηταν συνέτεροι που δε πρόσξαν τα ψυλά γράμματα του συμβολαίου το θυμάσαι; “εμπρός κύριοι συνέταιροι ας δώσουμε μιάν όθηση στην επιχήρησή μας..” :):)
άυριο ξεκινάμε; και το πλήρε κήμενο δε θα το δούμε;.. ει ωπ ει ωπ.. :):)
εγώ θυμάμαι το άλλο που ανεβαίνουν στη γαλέρα που είναι δήθεν μου κρουαζιερόπλοιο. Καθαρός αέρας και αθλοπαιδείες
Το πείραμα είναι αρκετά δύσκολο, χρειάζεσαι 1666 λέξεις κάθε μέρα για 30 μέρες! Εμένα μου ακούγεται ακατορθωτον!
Το καλό είναι οτι έφτιαξες το cover και έχεις βρεί τίτλο!
Η ιστορία θυμίζει 'Παπακαλιάτη'.
Ελπίζω να τα καταφέρεις, να το διαβάσω, για να έρθω εδώ μετά να γράψω την καυστική κριτική μου, την οποία ήδη γράφω σε σημειώσεις!!!
Δεν ξέρω για τον Παπακαλιάτη αλλά ας μην ξεχνάμε ότι όπως η πλειοψηφία είμαι κι εγώ προϊόν μια ποπ παράδοσης (βλέπε ξένες τηλεοπτικές σειρές) ΚΑΙ μιας μακράς λογοτεχνικής παράδοσης (βλέπε Θύματα Ειρήνης, Η Αίθουσα του Θρόνου, Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά) που γράφει παρόμοιες ιστορίες.
Και εδώ που τα λέμε στη λογοτεχνία άντε να υπάρχουν 10 βασικές πλοκές. Παράδειγμα αγόρι γνωρίζει κορίτσι, η πεθερά τσινάει, έρχεται μια κρίση (π.χ. παθαίνει καρδιακό επεισόδιο η πεθερά), επέρχεται η λύσις.
Όχι τίποτα άλλο αλλά για να μην το παίζουμε ότι κάνουμε και καμιά παρθενογέννεση.
Γιατί μου απαντάς έτσι; τι έκανα; :-Ρ
καλέ τί; με καλή διάθεση τα λέω – δηλώνω προθέσεις.
Καλή δύναμη Σοφία!
Θεωρώ ότι και εκτός NaNoWriMo, η κειμενική μαγιά που θα σου μείνει μετά από αυτό, με ένα χτένισμα θα αξίζει έκδοση!
λίγο το κόβω το ένα χτένισμα αλλά εντάξει
σ'ευχαριστώ πολύ