Σήμερα άπλωσα τεράστια λευκά χαρτιά στον τοίχο (ευλογημένο BluTack) και άρχισα να ζωγραφίζω το πλάνο της ιστορίας.

Ήδη σκέφτομαι τους χαρακτήρες και την ιστορία εδώ και περίπου ένα μήνα, ξέρω πώς μυρίζει ο Κώστας και πώς είναι τα γένια του των πέντε ημερών. Ξέρω πώς ο Γιάννης δεν φοράει ποτέ κοντομάνικα πουκάμισα κι ότι έχει πάντα στυλό μαζί του. Ξέρω πως ο Ηλίας φοράει πολύχρωμο σκουφί το χειμώνα με κορδονάκια να κρέμονται και τα δάχτυλα του έχουν λεκέδες από μελάνι. Σήμερα μου αποκαλύφθηκε ολόκληρη και η Ελένη που μέχρι χθες ήταν μια γυναίκα μισοκρυμμένη πίσω από δήθεν λογοτεχνικά τσιτάτα. Στο χαρτί του τοίχου με τον ήλιο του Λονδίνου να πέφτει πάνω της μου έδωσε και τα υπόλοιπα της χαρακτηριστικά.

Η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα σε τρεις χρονικές περιόδους και ήδη τα γεγονότα έχουν γραφτεί ως τίτλοι ή ως προσχεδιάσματα.

Σχόλια εμψύχωσης πάντα ευπρόσδεκτα.