Συνέχεια.
“Καθισμένες στην εκκλησία στο πεζουλάκι, με τα πόδια να αιωρούνται στο κενό της έλεγε την ιστορία του Δία που μαγεμένος από την Κρήτη πάντα γύριζε εκεί.
- Και πού τον έκρυψαν το Δία όταν ήταν μωρό μαμά;
- Ε εκεί πέρα, βλέπεις;
και της έδειχνε το μελαχρινό χέρι με τα λεπτά δάχτυλα πέρα προς το Λασίθι και φανταζόταν η Ελένη μια σπηλιά μυστηριακή και ζεστή και φιλόξενη που πήρε ένα παιδί και το μεγάλωσε στην ασφάλεια και το απαλό φως που έχουν τα μέρη κάτω από τη γη.
(…)
… ο Σήφης εμφανίστηκε κεφάτος να πάρει την Ελένη να πάνε για φαγητό στη Μίλατο. Τους χαιρέτησε χαμογελαστός και κράτησε την πόρτα της αυλής ανοιχτή για να περάσει η Ελένη φεύγοντας. Φάγανε ψάρι και της είπε για το Πολυτεχνείο και τα Χανιά και τη ζωή του εκεί. Η Ελένη έμεινε με την εντύπωση ενός άντρα με σκέψη καθαρή και ευθεία σαν τόξο. Περάσανε τρεις – τέσσερις μέρες μαζί στην παραλία, σε κάποιο καφενείο σε ένα χωριό απομακρυσμένο, σε μικρά μπαρ του Ηρακλείου που ο Σήφης χαιρετούσε γνωστούς και φίλους και σύστηνε την Ελένη με ένα χέρι στον ώμο της ή στη μέση της αφημένο. Της θύμισε λέξεις κρητικές ψιθυριστά και γελαστά, χάιδεψε το λαιμό της με τρυφερά δάχτυλα. Μα η Ελένη είχε ανοιχτούς λογαριασμούς αλλού και κάπως έβλεπε τους δυο τους σαν από απόσταση.
(…)
Ο Κώστας την περίμενε ακουμπισμένος στην κάσα της πόρτας όταν βγήκε από το μπάνιο τυλιγμένη στην πετσέτα.
- Δεν πήγες για μπάνιο εσύ;
Έτριψε το πρόσωπο του – αξύριστος κάποιες μέρες, τα μάτια του κόκκινα.
- Ντύσου. και το είπε με έναν τρόπο που δε σήκωνε αντίρρηση – κάτι το σκληρό και επιτακτικό στη φωνή του, ίσως και κάτι λίγο απελπισμένο κρυμμένο στους βαρύς τόνους.
- Κώστα…
- Ντύσου. Και βάλε αθλητικά. Θα πάμε στο Γιούχτα. Κατέβηκε το σκαλί της πόρτας της και έκλεισε την πόρτα κοιτώντας τη στα μάτια.
Σχόλια εμψύχωσης (όπως) πάντα ευπρόσδεκτα.
——————-
Δες την ανάρτηση με τις εξηγήσεις αν μπλέχτηκες.
Δες όλα τα αποσπάσματα από Τα Πρωινά Μετά.
Κάνε μου την τιμή στη σελίδα του Τα Πρωινά Μετά στο facebook
congrats και συνέχισε – είμαστε κοντά σου (πως σου φαίνονται αυτά για λόγια εμψύχωσης;) τα εννοώ…
το ξέρω Αlexia μου τί θα έκανα και χωρίς αυτά τα λογάκια εμψύχωσης. ευχαριστώ πολύ.
Έπεσε δουλειά στα Λονδίνα ή υπάρχει έλλειψη έμπνευσης? Αν και νομίζω ότι συνεχίζεις να γράφεις απλά θέλεις να μας κρατάς σε αγωνία
Έπεσε δουλειά στα Λονδίνα ή υπάρχει έλλειψη έμπνευσης? Αν και νομίζω ότι συνεχίζεις να γράφεις απλά θέλεις να μας κρατάς σε αγωνία
έπεσε δουλειά στα Λονδίνα ή υπάρχει έλλειψη έμπνευσης (που δεν το νομίζω)
πιστεύω ότι συνεχίζεις να γράφεις απλά δεν το δημοσιεύεις για να κρατάς σε αγωνία το κοινό
άστα George έπεσε δουλειά http://www.somafusion.com/travelogue/2009/11/11…
αλλά έρχεται η συνέχεια.
perimeno to vivlio me agonia!!!! kai me afierosi fysika!!!!
Mabruk!!! (congrats in arabic)