Συνέχεια.
“Τα ξημερώματα φώναζε ακόμα στον ύπνο της αλλά ο Γιάννης κοιμόταν δίπλα της και αντί να την ξυπνήσει την έπαιρνε αγκαλιά. Την τέταρτη μέρα στο Παρίσι ξύπνησε και κατάλαβε ότι κοιμόταν μέσα στα χέρια του.
- Καλημέρα, της είπε όταν την ένιωσε να κουνιέται. Άνοιξε τα μάτια της και νυσταγμένα τον κοίταξε.
- Εμ. Γιατί κοιμόμαστε αγκαλιά;
- Δεν κοιμάσαι αλλιώς.
- Φωνάζω ακόμα;
- Ναι.
- Α. Ευχαριστώ, του είπε, πέρασε το ένα της χέρι στη μέση του, βολεύτηκε πιο κοντά του και ξανακοιμήθηκε.
(…)
Έτσι ήταν η ζωή με τον Γιάννη. Σαν τα κανάλια του Λονδίνου. Παλιοί παραπόταμοι το Τάμεση, είχαν σκαφτεί από ανθρώπινα χέρια, μικρά τελωνεία είχαν φτιαχτεί σε κάποια σημεία και το νερό κυλούσε χωρίς να ακούγεται ποτέ. Έτσι μεθοδικά, αργά και αθόρυβα ήταν τα πράγματα μεταξύ τους. Ακόμα και την πρώτη φορά που κάναν έρωτα ήταν σαν επιστροφή, σαν φυσική εξέλιξη, σαν δρόμος που να τον είχαν περπατήσει στο παρελθόν. Ο Γιάννης ήταν τρυφερός εραστής, πάνω από όλα προσεκτικός κι αν του έλειπε η φαντασία το αναπλήρωνε σε χάδια και λόγια που έλεγε ψιθυριστά στο αυτί της Ελένης.
(…)
- Αχ μην αστειεύεσαι. Δεν έχεις ιδέα τί έχω διαβάσει αυτό τον καιρό, τί έχω συζητήσει με τον αναλυτή. Πάω και σε ομάδα.
- Τί ομάδα;
- Ε πάμε όλοι εκεί, οικογένειες, αδέρφια, γκόμενες… ανθρώπων που είναι εξαρτημένοι ξέρεις. Και λέμε τον πόνο μας και συζητάμε τρόπους που τους στηρίζουμε και τέτοια. Αμερικανιά; ρώτησε με ανήσυχο βλέμμα. Η Ελένη συμμαζεύτηκε.
- Τί να σου πω. Σε βοηθάει εσένα;
- Μωρέ εδώ που έχουμε φτάσει αν πίστευα ότι θα βοηθήσει κι ο αγιασμός θα είχα φέρει και παπά να τον διαβάσει, είπε η Μαρία και ξέσπασαν σε τρανταχτά γέλια, η Ελένη κουνώντας το χέρι της πάνω κάτω, κρατώντας αόρατο βασιλικό και δήθεν ραντίζοντας.
Σχόλια εμψύχωσης (όπως) πάντα ευπρόσδεκτα.
——————-
Δες την ανάρτηση με τις εξηγήσεις αν μπλέχτηκες.
Δες όλα τα αποσπάσματα από Τα Πρωινά Μετά.
Κάνε μου την τιμή στη σελίδα του Τα Πρωινά Μετά στο facebook
Η Σοφία μπήκε στην τελική ευθεία και ετοιμάζεται να κόψει την κορδέλα πανηγυρικά. Πιστεύω ότι θα το κάνεις τη Δευτέρα γύρω στις 10 (GMT) έτσι για να έχει σασπενς που λένε και στο χωριό μας
α δε θα αντέξω τόσο σασπένς. Ελπίζω νωρίτερα αλλά τέλος πάντων πάνω από όλα ελπίζω να τελειώσω.