Συνέχεια.
“Η Ελένη περπατούσε μαζί του καμιά φορά μέχρι τον παραπάνω δρόμο, για να πάρει ο Ηλίας τηλέφωνο την Άννα – ακόμα τα είχανε εκείνο το καλοκαίρι κι ο Ηλίας την έπαιρνε ευλαβικά κάθε βράδυ στις 8 στην Ικαρία. Η Ελένη στεκόταν λίγο παρακεί κάπως διακριτικά μα άκουγε το γέλιο του Ηλία να κυμματίζει πάνω από τις ακόμα ζεστές πλάκες του πεζοδρομίου και ίσως τότε να ήταν που άρχισε να τον αισθάνεται τόσο φιλικά- τότε που αντιλήφθηκε κάπως ασυνείδητα την αντίθεση του Ηλία με τους άλλους δύο, την επιτακτική του ανάγκη για παρέα και γέλιο και στιγμές μοιρασμένες.
(…)
Η Ελένη άφησε τον Κώστα και τον Γιάννη να συζητάνε το επόμενο τους θέμα, την ποιητική αξία των Ξύλινων Σπαθιών σε σύγκριση με τα Υπόγεια Ρεύματα όταν παρατήρησε ότι ο Ηλίας ήταν αλλού. Όταν οι φωνές – “να τη χέσω τη Φωτιά στο Λιμάνι, δεν πιάνει μία μπροστά στο Σαν Φως” – έγιναν κάπως ανυπόφορες και την ξύπνησαν από τον λήθαργο της παρατήρησης χτύπησε τον Κώστα στο γόνατο και παρέδωσε με θαυμασμό.
- Ρε σεις εδώ υπάρχει αίσθημα, κι έδειξε με μια κίνηση του χεριού τον Ηλία.
Το μούτρο του Ηλία συμμαζεύτηκε σε μία εσπευσμένη σοβαρότητα αλλά οι άλλοι τον κοιτούσαν με τέτοια απορία που δεν άντεξε και έσκασε σε γέλια.
(…)
Με την άνοιξη είχαν κουραστεί αφόρητα από την ατελείωτη πίεση των μαθημάτων. Η πόλη άνθιζε διακριτκά και δειλά ανάμεσα στο τσιμέντο γύρω τους, το παρκάκι πρασίνισε πάλι και οι εφηβικές ορμόνες τους μπήκαν σε κατάσταση διαρκούς πανικού. Ο Ηλίας με τη Μαρία περνούσαν μαζί περισσότερο χρόνο από ποτέ και με τους μήνες αντί να ηρεμεί ο έρωτας όλο και φούντωνε. Ο Ηλίας φρόντιζε να κρατάει την Παρασκευή για την παρέα τουλάχιστον και βρίσκονταν και μέσα στην εβδομάδα όσο προλαβαίνανε ανάμεσα στα μαθήματα και το σχολείο. Η Ελένη έβλεπε τον Γιάννη κάθε μέρα πηγαίνοντας και γυρνώντας από το σχολείο και οι συζητήσεις τους γύριζαν γύρω από την ατελείωτη κόντρα Ζαννείου – Πολυκλαδικού και τα μαθήματα. Στα διαλείματα βρίσκονταν στο “καπνιστήριο” στο προαύλιο του Πολυκλαδικού όποτε προλαβαίνανε.”
Σχόλια εμψύχωσης πάντα ευπρόσδεκτα.
——————-
Δες την ανάρτηση με τις εξηγήσεις αν μπλέχτηκες.
Δες όλα τα αποσπάσματα από Τα Πρωινά Μετά.
Κάνε μου την τιμή στη σελίδα του Τα Πρωινά Μετά στο facebook
Αυτό, είναι ένα ειλικρινές σχόλιο απόλυτου εμψύχωσης και ουσιαστικής αυτοβοήθειας:
“Συνέχισε.”
arkoudos ευχαριστώ πολύ!
Keep going Sofia…